Dzieje Apostolskie to nie tylko historia wczesnego Kościoła, ale przede wszystkim zapis głoszenia Dobrej Nowiny przez uczniów Jezusa. W tych dynamicznych czasach, bezpośrednio po Wniebowstąpieniu Chrystusa, ewangelia była głoszona z niezwykłą mocą i pasją. Oto jakie przesłanie nieśli apostołowie w swoim nauczaniu, opierając się na zapisach zawartych w Biblii.

Chrystus w Centrum: Zmartwychwstały i Mesjasz

Serce Ewangelii: Zmartwychwstanie Jezusa

Pierwotne przesłanie, które apostołowie głosili w Dziejach Apostolskich, koncentrowało się na zmartwychwstaniu Jezusa i Jego roli jako Mesjasza. W dniu Pięćdziesiątnicy, Piotr wygłosił swoje pierwsze kazanie (Dz 2:22-36), mocno podkreślając, że Jezus, ukrzyżowany i zmartwychwstały, jest obiecanym Mesjaszem. Ta prawda stanowiła fundament ich nauczania. Poznaj również  dowody na istnienie Boga.

Obietnica Ducha Świętego: Nowe Życie w Chrystusie

Duch Święty jako Dar

Uczniowie głosili również, że przez wiarę w Chrystusa każdy może otrzymać dar Ducha Świętego. Piotr, mówiąc do zgromadzonego tłumu, obiecywał: „Pokutujcie, a każdy z was niech się ochrzci w imieniu Jezusa Chrystusa na odpuszczenie waszych grzechów, a otrzymacie dar Ducha Świętego” (Dz 2:38). Ta obietnica była kluczowym elementem ich ewangelizacji, wskazując na nowe życie dostępne w Chrystusie.

Wezwanie do Pokuty: Droga do Zbawienia

Odwrócenie od Grzechu

Każde przesłanie głoszone przez apostołów zawierało wezwanie do pokuty. Uczniowie wskazywali na konieczność odwrócenia się od grzechów i przyjęcia Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Jak wskazuje kazanie Piotra, pokuta była pierwszym krokiem do zbawienia i przyjęcia Ducha Świętego.

Zapowiedź Królestwa Bożego: Nadzieja i Odrodzenie

Wizja Przyszłości

Ktoś zapyta więc co to jest ewangelia? Ewangelia głoszona przez uczniów zawierała również element nadziei związanej z zapowiedzią Królestwa Bożego. Apostołowie, jak Paweł podczas swoich podróży, rozmawiali o nadchodzącym Królestwie i życiu wiecznym dostępnym przez wiarę w Chrystusa (Dz 28:23-31). Ta perspektywa nadziei i odrodzenia była istotną częścią ich nauczania.

Świadectwo Wspólnoty: Pierwszy Kościół w Działaniu

Życie we Wspólnocie

Dzieje Apostolskie nie tylko relacjonują, jaką ewangelię głosili uczniowie, ale także jak żyli według niej na co dzień. Wspólnota wczesnych chrześcijan, ich wzajemna miłość, dzielenie się dobrem, i wytrwałość w nauce apostołów (Dz 2:42-47) były żywym świadectwem mocy przemienionej Ewangelii.

Podsumowanie: Głoszenie nadziei w Chrystusie

Przesłanie, które apostołowie niosli światu w Dziejach Apostolskich, było ewangelią pełną nadziei, miłości i obietnicy nowego życia w Chrystusie. Zmartwychwstanie Jezusa, dar Ducha Świętego, wezwanie do pokuty i życie w obietnicy Królestwa Bożego to filary, na których opierało się ich nauczanie. Życie pierwszych chrześcijan było najlepszym dowodem na moc i prawdziwość głoszonej przez nich Dobrej Nowiny.